"Marito carissimo…"

Igl è gia vegnì scrit e ditg bler dals pastiziers grischuns, ma da la figura da la dunna en questa istorgia è enconuschent mo pauc. Tgi sa co ch’è stada la vita dad Anna Redolfi da Coltura che ha stuì avair quità suletta da sia figlia giuvna e dad ella, entant che ses um Agostino lavurava a Bergamo. Mintgatant gievan las dunnas dals pastiziers cun els tras l’Europa e scuvrivan novs lieus e gusts. Autras èn però restadas en la patria, nua ch’ellas han chattà, gist en l’absenza da lur umens, ina nova independenza. Uschia han bleras dunnas cumenzà ad administrar il possess da la famiglia, a scriver, a quintar ed han surpiglià incumbensas en la societad ch’eran fin là resalvadas exclusivamain als umens.

Davart Anna savain nus mo pauc. Or d’ina brev a ses um vegnin nus a savair ch’ella era sauna, fascheva quitads per il bainstar da ses bab e sperava da puspè vesair ses char la primavaira. Malgrà ils paucs detagls ed ils 275 onns che separan nus dad ella, para ella da vegnir puspè viva davant noss egls grazia a questa brev ch’il temp ha sblatgì.

Ins po s’imaginar Anna, co ch’ella sesa ils 27 da favrer 1750 dasper il chamin en la stiva en la Bregaglia, ils schlops da las flommas sa maschaidan cun il sgriflim da la plima sin il palpiri. "Marito carissimo" ha ella cumenzà la brev, forsa cun in’egliada sin ils flocs da naiv che crudavan giu da tschiel. E tgi sa, forsa ha Agostino vis la medema naiv a crudar da l’autra vart da las Alps bergamascas.